Grywalizacja i crowdsoursing

Nauka jest ekscytująca w każdym wieku! Przynajmniej dla mnie, bo codziennie dowiaduję się i uczę czegoś nowego. Dzisiaj podzielę się z Wami moimi nowymi/starymi odkryciami na temat gier. Dlaczego starymi i nowymi? Od zawsze intrygowało mnie wykorzystanie gier w edukacji, moja praca dyplomowa w studium nauczycielskim, obroniona przeze mnie w 1988 roku dotyczyła gier symulacyjnych. Potem często wykorzystywałam gry w szkole, np. powtórki w formie wielkiej gry lub koła fortuny.

Gry są nieodłącznym elementem naszej kultury.

Pierwsze gry pochodziły ze starożytnej Mezopotamii i Egiptu. Herodot opisuje w dziele Historiae dzieje tajemniczego ludu Lydii, który w VIII w. p.n.e. doświadczył głodu z powodu globalnego ochłodzenia. Lud ten, aby poradzić sobie z trudną sytuacją, wymyślił system gier: „Głód ten w ten sposób starali się uśmierzać, iż jeden dzień cały bawili się grą, ażeby nie szukać żywności, drugi dzień poszukiwali tejże, zaprzestając grania”. Lud ten według podań Herodota przetrwał w ten sposób 18 lat. Gra w tej sytuacji pełniła funkcję odwracania uwagi od negatywnych myśli i zamartwiania się.

Przykładem wykorzystania gier w biznesie jest tzw. crowdsoursing. Większość z nas zna metodę burzy mózgów często wykorzystywaną do doskonalenia decyzji grupowych, rozwiązywania problemów lub inicjowania pomysłów. A gdyby tak do burzy mózgów zaprosić cały tłum? O to właśnie chodzi w crowdsourcingu – jest to pozyskiwanie wiedzy już nie z grupy osób, lecz z całego tłumu!

Crowdsourcing pochodzi od słów crowd – tłum i sourcing – czerpanie źródeł. Zatem Crowdsourcing jest to proces komunikowania się z dużą liczbą osób w celu pozyskania wiedzy, opinii, czasu lub zasobów np. finansowych. 

Coś Wam to przypomina? Cała nasza społeczność facebookowych Superbelfrów, to nic innego jak crowdsourcing. Dzięki Internetowi sposób komunikowania się jest obecnie dużo łatwiejszy, przez co crowdsourcing się rozwija i jest wykorzystywany zarówno przez firmy jak i poszczególne jednostki, grupy zawodowe i społeczności. Crowdsourcing jest metodą rozwiązywania problemów lub też tworzenia rzeczy, inicjowania pomysłów poprzez wykorzystanie Internetu, który pozwala na komunikowanie się z osobami, których prawdopodobnie w inny sposób nie bylibyśmy wstanie znać.

Edukację ucznia można potraktować jak taką wielką grę. Jest to najlepszy sposób na podniesienie motywacji do nauki, odkrywania, poszukiwania, eksperymentowania przy jednoczesnym obniżeniu poziomu stresu. Według teorii gier samo granie stanowi nagrodę, gdyż jest po prostu rozrywką i przyjemnością. Jeden warunek: nie wprowadzajmy niezdrowej rywalizacji, tylko współpracę, nagradzajmy za wynik indywidualny, ale też grupy, czy całej klasy. Aby osiągnąć w czasie gry psychologiczny tzw. stan FLOW, czyli „skoncentrowanej motywacji”, należy pamiętać o kilku elementach. W grze musi być ustalony jasny cel, uczestnicy muszą mieć pewność, że cel jest możliwy do osiągnięcia oraz zadanie musi zapewniać uczestnikom natychmiastową informację zwrotną. Gra powinna również mieć swoją fabułę, która wciągnie uczestników i oderwie ich od rzeczywistości.
O tym jak wykorzystać grywalizację w edukacji możecie dowiedzieć się z książki Pawła Tokarczyka pt."Grywalizacja", Gliwice 2012, s. 99-119.