wtorek, 31 grudnia 2013

Superbohater

Wydawało mi się, że nic nie może mnie zdziwić, a jednak? Zawsze zaskakuje mnie odkrycie faktu, że wielu ludzi, w różnych częściach Polski, pewnie i świata, myśli podobnie. Logo nowego portalu społecznościowego, nad którym obecnie pracuję, to właśnie taki Superbohater. Jeśli dobrze się przyjrzeliście ma pelerynkę, leci z książką, która symbolizuje krzewienie wiedzy i stanowi połączenie "lotnego", nowoczesnego Superbohatera z wiedzą w każdej formie, z każdej dziedziny, książki z Internetem. Superbohater zawsze w biegu, często z głową w chmurach, tysiące spraw, tysiące pomysłów, tysiące inicjatyw, tysiące podjętych zobowiązań itp., itd.
A dzisiaj znalazłam artykuł o superbohaterach w edukacji, którego fragment pozwolę sobie zacytować:
"Wśród nas jest mnóstwo superbohaterów. Superbohater to osoba żyjąca w przekonaniu, iż wszystkie projekty i zadania muszą być zrealizowane tylko i wyłącznie przez nią. Superbohater robi wszystko najlepiej, dlatego nie może tego wykonać ktoś inny. On wszystko musi załatwić sam. Osobnik ten jest obdarzony motywacją do pracy i charakteryzuje się wysokim poziomem energii. Jest bardzo odpowiedzialny za realizowane przez siebie projekty. Superbohater ma wielkie plany i duże oczekiwania. Zależy mu na wysokiej jakości wykonywanej pracy. Często okazuje się, że starając się kontrolować wszystko i wykonywać wszystko samodzielnie, gubi się w gąszczu spraw, zobowiązań… co w konsekwencji prowadzi do tego, że staje się kłębkiem nerwów."
Tekst miejscami  jest przepełniony goryczą i smutkiem, ale takie pełne goryczy słowa cisną się czasami na usta nawet Superbohaterom.
Całość dostępna na stronie <KLIK> 


niedziela, 29 grudnia 2013

Prezent na Nowy Rok

Uwielbiam niespodzianki, a ta jest taką, której kompletnie się nie spodziewałam. Może, gdybym nie była tak zaaferowana przygotowaniami do Konferencji "W Stronę Cyfrowej Szkoły"...? W każdym razie zostałam przyjęta do zamkniętej grupy społecznościowej Superbelfrów. To wspaniałe wyróżnienie! Nim poznałam Superbelfrów sama okrzyknęłam się pierwszą belferką RP co spotkało się z zaskoczeniem mojego męża, który trochę przestraszył się słowa "belferka". Mój świeżutki blog, który założyłam końcem sierpnia tego roku, tak bowiem nazwałam. Widać było mi pisane zostać Superbelferką;-) Dziękuję wszystkim, którzy wyrazili na to zgodę, a Annie Grzegory za ten ostateczny KLIK. 

Teatralne szaleństwo w szkołach

Uczniowie tworzą teatr dla uczniów. Świetna inicjatywa na internetowy teatr dla najmłodszych. Działanie zapewnia dotarcie do każdego miejsca w Polsce. Ponadto, każdego miesiąca najlepsze spektakle z całej Polski transmitowane są do przynajmniej 400 szkół. Inicjatywa TVP obchodziła niedawno swój pierwszy rok istnienia.

sobota, 28 grudnia 2013

Ha Phuong Manh


Ha Phuong Manh, a dla nas Zoe, bo nie umieliśmy wymawiać jej imienia. Miła, sympatyczna Wietnamka gościła w moim domu przez ponad dwa miesiące. Była członkiem - nadal jest - naszej rodziny. Z nami celebrowała urodziny, rocznice, jeździła ze mną do pracy, wspólnie gotowałyśmy obiady, a sympatycznym rozmowom nie było końca. Dzieciaki w szkole uwielbiały ją. Ta młodziutka dziewczyna, studentka ekonomii w Hanoi okazała się wspaniałą nauczycielką i wychowawczynią. Intuicyjnie czuła co jest ważne, dostarczała wiele radości i ciepła. Uczniowie szybko uczyli się dzięki niej języka angielskiego. Wprowadziła wspaniały pomysł: rozmieściła w różnych miejscach szkoły tekturowe skrzyneczki na listy. Zoe codziennie opróżniała skrzyneczkę z listami od uczniów, a wieczorami odpisywała po angielsku na każdy liścik. Takich innowacyjnych projektów zrealizowała więcej. Zoe marzy, aby nauczyć się języka polskiego. Czasami korzysta z translatora, ale wiele pisze od siebie. Jej zdolności językowe są godne pozazdroszczenia. Facebook daje nam możliwość spotykania się mimo dzielącej nas odległości. I jak tu nie kochać Internetu i portali społecznościowych? 

wtorek, 24 grudnia 2013

Moja śnieżynka

Podpatrując koleżeńskie blogi postanowiłam skorzystać z zachęcającej propozycji Teresy Prokowskiej z Bolesławca i wycięłam śnieżynkę. Skoro kalendarzowa zima już do nas zagościła, a za oknem nie ma nawet śladu po śniegu, wersja komuterowa jest jak znalazł. Na dodatek śnieżynki będą jedyne i niepowtarzalne w swoim rodzaju, bo własnej produkcji. Wystarczy skorzystać z aplikacji snowflake. 
Więcej moich wigilijno-porankowych śnieżynek znajduje się tutaj. I jeszcze raz życzę zdrowych, wesołych w gronie rodzinnym spędzonych Świąt Bożego Narodzenia. Spełnienia marzeń, sukcesów zawodowych, osobistych, realizacji życiowych pasji, nowych przyjaźni i ciekawych doświadczeń.

sobota, 21 grudnia 2013

Darmowa grafika

Zdarza się, że potrzebujemy nietypowego tła do prezentacji wykonanej w PowerPoincie lub ciekawych, kolorowych, czy wesołych obrazków do jej zilustrowania. Znalazłam dzisiaj na stronie Moniki Kubicy, która jako pierwsza zgłosiła się do kolejnej edycji na Nauczycielski Blog 2014, link do "kopalni" z darmowymi materiałami graficznymi <klik>. To istna studnia bez dna, klikasz na jeden link, a tam kolejne i kolejne... i tak bez końca.
Przy okazji zachęcam Was do odwiedzenia blogu Moniki. Istna skarbnica pomysłów, programów i "zbieranych" od dłuższego czasu linków. Jestem pełna podziwu dla jej aktywności i wszechstronności.

piątek, 20 grudnia 2013

Wesołych Świąt

Funny Pictures

W tym dniu radosnym, oczekiwanym, 
gdzie gasną spory, goją się rany, 
życzę Wam zdrowia, życzę miłości, 
niech mały Jezus w sercach zagości. 
Szczerości duszy, zapachu ciasta, 
przyjaźni, która jak miłość wzrasta, 
kochanej twarzy co rano budzi 
i wokół pełno życzliwych ludzi.

Skorzystałam z darmowego fotoedytora PicJoke.net , ale polecam także Loonapix, który ma jeszcze więcej możliwości: ramki, kalendarze, karty z życzeniami.

czwartek, 19 grudnia 2013

Narodziny dziecka niepełnosprawnego w rodzinie

Narodziny dziecka niepełnosprawnego lub pojawienie się niepełnosprawności dziecka w kolejnych latach jego życia, są zawsze trudnym doświadczeniem dla całej rodziny. Diagnoza wywołuje wiele emocji - lęk, bezradność, złość, rozpacz.

Z załączonej broszury dowiecie się między innymi: jakie wsparcie dla dziecka możliwe jest w ramach opieki zdrowotnej, jakie wsparcie szkolne może otrzymać uczeń z niepełnosprawnością, jaką pomoc dziecko niepełnosprawne może uzyskać w poradni psychologiczno - pedagogicznej.

Broszura przygotowana została w Ośrodku Rozwoju Edukacji we współpracy z Departamentem Zwiększania Szans Edukacyjnych Ministerstwa Edukacji Narodowej w ramach projektu „Doskonalenie strategii zarządzania oświatą na poziomie regionalnym i lokalnym II etap” – „Samorządy i administracja rządowa na rzecz osób niepełnosprawnych. Informator dla rodziców dotyczący uprawnień dzieci z niepełnosprawnością” autorstwa Marzeny Czarnockiej i Violetty Pulwarskiej.
Załączony materiał można powielać i rozpowszechniać, aby jak najwięcej broszur trafiło do zainteresowanych.


środa, 18 grudnia 2013

Korzystanie z telefonu w szkole

"Stosowanie telefonów komórkowych na lekcji, w wielu szkołach jest zabronione. Ale może zamiast zakazu warto wykorzystywać w procesie edukacyjnym rozwijające się technologie komunikacyjne, także pod postacią telefonu. Telefon komórkowy stał się jednym z wielu urządzeń, z których uczniowie korzystają na co dzień. Może warto by nauczyciele dostrzegli potencjał, jaki mają w zasięgu ręki.
Przewodnik opracowany przez Austrian Institute for Applied Telecommunications (OIAT) w sposób jasny i przejrzysty ujmuje różne aspekty stosowania telefonu komórkowego w szkole oraz podpowiada jak radzić sobie z zagrożeniami i wykorzystywać szanse jakie oferuje. Polska wersja przewodnika została przygotowana przez FRSE w ramach realizacji projektu „W świecie cyfrowym – szkolenia, warsztaty, kursy” wspieranego jako zadanie publiczne przez Ministra Administracji i Cyfryzacji."

poniedziałek, 16 grudnia 2013

Konkurs na Nauczycielski Blog 2014

Tym razem zaczynamy z dużym wyprzedzeniem, aby wszyscy chętni mogli się przygotować i aby informacje dotarły do każdego na czas.

Przyjmowanie zgłoszeń trwa od dzisiaj do 31 marca 2014 roku, a zakończenie Konkursu przypadnie na 25 czerwca 2014 r. Po tym terminie Jury rozpocznie weryfikację formalną i oceną zgłoszonych blogów. Ponieważ mamy już pierwsze doświadczenia z poprzedniego konkursu, już wiemy, że Jury potrzebuje więcej czasu, aby szczegółowo przyjrzeć się blogom. Liczymy również na to, że będzie ich o wiele więcej niż podczas pierwszej edycji. Ogłoszenie wyników planujemy więc na 15 lipca 2014 roku. Dyplomy i nagrody prześlemy pocztą do 30 dni od ogłoszenia wyników.

W regulaminie Konkursu pojawiło się kilka zmian, dlatego zachęcamy do uważnego zapoznania się z jego treścią, aby ze względów formalnych nie doszło do wykluczenia blogu przed przekazaniem do oceny JURY. Prosimy pamiętać o tym, żeby treści zamieszczone w każdym blogu zgłoszonym do konkursu były ogólnodostępne dla wszystkich użytkowników Internetu i oznaczone licencją Creative Commons Uznanie Autorstwa (CC-BY), zaś informacja o tym fakcie upubliczniona musi być na stronach blogu.

Znaczki do wstawienia na stronę: 




wtorek, 10 grudnia 2013

Dałam się wkręcić;-)

Dałam się wkręcić w projekt "Godzina Kodowania". Zdobyłam nawet Certyfikat:-) Mój syn aktywne mi w tym pomagał, bez niego nie zdobyłabym Certyfikatu, a przy najmniej, nie tak błyskawicznie:-) Gorączka kodowania z okazji Computer Science Education Week, 9-15 grudnia >>>

"Godzina Kodowania będzie dostępna w trakcie Tygodnia Informatyki, możesz wybrać dowolny termin przystąpienia do niej. Najpierw jednak obejrzyj filmy, w których występują gościnnie Prezydent USA Barack Obama, Bill Gates, Mark Zuckerberg, założyciel Black Eyed Peas will.i.am i gwiazda NBA Chris Bosh i mówią o ogromnej roli programowania we współczesnych czasach, bez względu na dziedzinę życia."
  Cytat pochodzi z: http://edu.rsei.umk.pl/godzinakodowania/




poniedziałek, 9 grudnia 2013

Aplikacja


Godzinę temu wróciłam z wybitnie męczącego treningu. W oczekiwaniu na wolną łazienkę;-) trafiłam na ciekawą stronkę (getLoupe.com), dzięki której można z dowolnie wybranych zdjęć, ilustracji własnych lub internetowych utworzyć obrazki lub napisy. Z przepięknych fotografii przedstawiających kwiaty utworzyłam napis. To dla Was Drogie Blogerki! Mam nadzieję, że milej spędziłyście poniedziałkowy wieczór niż ja? Bowiem mój osobisty trener, bez cienia litości, wyciskał ze mnie wszystkie skonsumowane czekoladki, wafelki, szyneczki i inne grzeszki. Następnym razem pięć razy się zastanowię nim sięgnę po kosteczkę czekolady mlecznej. Teraz wolnym krokiem, udam się na spoczynek, z nadzieją, że jutro rano udami mi się zwlec bez bólu z łóżka i zgrabnie, jak kozica górska, zbiec po schodach.

155 sprawdzonych narzędzi

Prezentacja opracowana przez http://www.slideboom.com/people/sp1bol 
przedstawia 155 aplikacji i narzędzi internetowych przydatnych w edukacji. Świetna ściąga. 



Poniższy materiał pochodzi z klasoteka.pl i znajduje się pod adresem: www.slideboom.com/presentations/634730/narzedziapols

Podziękowań ciąg dalszy

Moniko (Monika Kubica), ponieważ nie umiałam zamieścić tego komentarza na Twoim blogu piszę go na moim, z nadzieją, że tu zerkniesz:
"Szkoda, że nie można dać wszystkim pierwszego miejsca. Dzięki takim osobom jak Ty, największą wygraną jestem ja: poznałam wspaniałe dziewczyny, nauczyłam się od nich w ciągu miesiąca więcej niż w ciągu ostatnich 5 lat, i założyłam mojego pierwszego w życiu bloga. Dziękuję Wszystkim! A Tobie Moniko szczególnie mocno za wspaniałą animację, którą tutaj zamieściłaś. Pozwolę ją sobie wrzucić na mojego raczkującego bloga. Uściski."
Monika zamieściła na swoim blogu wesołą piosenkę. Ja ją tutaj "spapuguję" dla wszystkich uczestniczek Konkursu na Nauczycielski Blog 2013.

niedziela, 8 grudnia 2013

Zagadka na niedzielę

Co to za dziwne urządzenie? Do czego służyło i jak się nim posługiwało?
Ilustracja znaleziona w sieci.

Przytulaski, głaski;-)


Pozwoliłam sobie zamieścić wspaniały filmik przygotowany przez Agnieszkę Rudzik-Sawicką zdobywczynię III miejsca na Nauczycielski Blog 2013 >>>. Agnieszko, jestem pod wrażeniem i uważam, że zasłużyłaś na wszystkie nagrody świata. Gratuluję!
Wspaniale jest się cieszyć z wszystkimi uczestnikami konkursu, celebrować wygraną, składać gratulacje. Docenianie innych za włożony trud, pracę, pozytywną energię, pomysłowość, to dodawanie sobie wzajemnie skrzydeł. Wspierajmy siebie w życiu codziennym, żeby praca dawała nam radość i satysfakcję.

Poprawna polszczyzna na wesoło


Mimo, że sama jestem polonistką, pewnie jak każdy, zastanawiam się jak powinno się poprawnie mówić lub pisać po polsku. We wrześniu "rozgryzałam" problem "bloga", czy raczej "blogu". W rozsupłaniu tego węzełka pomógł mi filmik zamieszczony w sieci przez profesora Jerzego Bralczyka. Mieszkam na Śląsku, bardzo popularne jest tutaj stosowanie niepoprawnych form: "oświecić" zamiast "zaświecić", "okąpać" zamiast "wykąpać", "mam książkę do ciebie" zamiast "mam książkę dla ciebie". Znalazłam więc serię śmiesznych filmików, które można śmiało polecić uczniom, ale również ich nauczycielom. Każdy ma prawo do błędu, ale warto czasami zmienić stare nawyki jeśli już poznany poprawną formę.
Więcej filmików z tej samej serii znajdziecie na stronie TVP >>>

sobota, 7 grudnia 2013

Wyniki Konkursu na Nauczycielski Blog

Wybór był bardzo trudny. Wszystkie konkursowe blogi zachwyciły komisję pomysłowością, różnorodnością i szatą graficzną. Zgodnie z założeniami regulaminu Komisja najbardziej doceniła autorskie pomysły, samodzielnie wykonane materiały multimedialne, dzielenie się wiedzą z innymi nauczycielami. Wolałam się nie wypowiadać na temat wybieranych blogów, ponieważ za bardzo zżyłam się z niektórymi uczestniczkami konkursu. Moje nowe, internetowe przyjaźnie dostarczają mi wielu satysfakcji, emocji, a oceniając blogi należało zachować pełną niezależność opinii. Mam nadzieję, że się to Komisji udało. Zamieszczony obok znaczek mogą wstawić na swój blog wyłącznie miejsca nagrodzona,a więc od I-III. Gratuluję!
Nagrodzone blogi:
  • I miejsce - Beata Zawisła z Bachorzewa
  • II miejsce -  Marta Ryguła z Pszczyny
  • III miejsce - Agnieszka Rudzik – Sawicka z Nowego Stawu

piątek, 6 grudnia 2013

Piętnastka...samotnik

"Piętnastka" zwana też "przesuwanką" lub z francuskiego "taquin" [czytaj: tak'ę]. Znana była już pod koniec XIX wieku. Jej twórcą jest Noyes Palmer Chapman - pracownik pocztowy z Nowego Jorku. Produkcja łamigłówki ruszyła w 1879 roku w Hartford (w stanie Connecticut) w miejscowej szkole dla głuchoniemych. "Piętnastkę" spopularyzował amerykański twórca zagadek logicznych Samuel Loyd. Jej budowa i zasady układania są bardzo proste. W kwadratowej ramce umieszczonych jest 15 kwadratowych płytek i jedno miejsce puste, dzięki czemu płytki można w obrębie ramki przesuwać. W oryginalnej wersji płytki ponumerowane są liczbami od 1 do 15, ale są też warianty obrazkowe lub literowe (wtedy należy ułożyć określone hasło). Osobiście bardzo lubię samotnika w kształcie krzyża. Gra toczy się na planszy o trzydziestu czterech polach. Na początku gry, na trzydziestu trzech leżą pionki, natomiast jedno jest puste – środkowe. 
Gra polega na usunięciu wszystkich pionków z planszy; kiedy na planszy zostaje tylko jeden pionek, gra kończy się wygraną. Pionki z planszy można usunąć, „zbijając” je innym pionkiem, czyli po prostu przeskakując nad zbijanym pionkiem innym pionkiem. Słyszałam, że tę grę wymyślił więzień w Bastylii w XVII wieku. 

Polecam interaktywne strony z grą:

czwartek, 5 grudnia 2013

Powolna zmiana adresu

Postanowiłam zmienić adres mojego blogu i przenieść go na stronę Word Press. Na razie dzieje się to powoli, ale metodycznie. Poznaję nowy program, "rozgryzam" jego funkcje, bawię się nowymi możliwościami. Na razie jeszcze nie wiem jak zgrać ze sobą oba blogi. Jak zrobić przekierowanie? Może ktoś mi podpowie? Jak najlepiej przeprowadzić taką zamianę?
Mój nowy blog będzie wyglądał bardzo zielono;-) >>> Belferka1

środa, 4 grudnia 2013

Książeczka na darmowym serwerze

Ukończyłam kolejny mini-kursik. Nauczyłam się przygotowywać książeczkę w wersji elektronicznej. Ze względu na ograniczenia czasowe, wykorzystałam opracowaną wcześniej prezentację multimedialną w PowerPoincie dotyczącą 6 myślowych kapeluszy. Przy okazji  poznałam darmowy serwer, na którym można przechowywać pliki. Polecam: http://www.cba.pl/panel/
Po zalogowaniu się należy wybrać "Konta FTP", a następnie "Menadżera plików".

poniedziałek, 2 grudnia 2013

Tangramy


Uwielbiam tangramy. Można z nimi robić cuda. Fantastycznie rozwijają spostrzegawczość, pamięć wzrokową, wyobraźnię i koncentrację. Dzisiaj znalazłam układanki. W prawym górnym roku pokazuje się obrazek do ułożenia, a w dużym kwadracie tangram. Manipulując figurami geometrycznymi należy ułożyć obrazek.
Pierwszym etapem może być układanie obrazków z wyciętych figur (tzw. co w duszy gra), kolejnym układanie obrazków, które posiadają zaznaczone kontury figury (postaci), trzecim etapem może być programik, który Wam polecam, a następnym wymyślanie własnych postaci i nadawanie im nazw. Zasadanależy wykorzystać wszystkie 7 figur do stworzenia jednego obrazka. Na języku polskim wykorzystywałam je do pisania swobodnych tekstów. Uczniowie podzieleni na 4-osobowe grupy wybierali z klasowej kolekcji po 5 obrazków dla grupy. Wybrane postacie, maszyny, zwierzęta, rzeczy musiały pojawić się w pisanym tekście. Zabawa była przednia. Polecam!
Więcej tangramowych obrazków znajdziecie tutaj >>>

Uczmy się przez całe życie

"Badania SWPS pokazały, że edukacji sprzyjają określone cechy osobowości, które pozwalają uczyć się efektywnie i ze świetnymi wynikami. Osoby podejmujące stałe i różnorodne aktywności umysłowe, takie jak studiowanie kolejnych, nowych kierunków na uczelniach wyższych charakteryzują się niskim poziomem neurotyzmu. – Takie osoby są mniej lękliwe, mniej nieśmiałe i mniej nadwrażliwe emocjonalnie, a jednocześnie charakteryzują się wysokim poziomem sumienności, obowiązkowości i dążenia do osiągnięć. Mają również wysokie poczucie własnej wartości, czyli wysoką samoocenę, która prawdopodobnie pozwala wierzyć w sukces kolejnych projektów edukacyjnych – tłumaczy Urszula Sitnik, autorka badania. Jakie wyniki osiągnęły osoby nie uczące się wcale? Okazało się, że osoby, które zakończyły edukację w wieku studenckim, nie kształcące się w wieku dojrzałym charakteryzują się przeciętym poziomem neurotyczności i sumienności."
Cały artykuł dostępny na stronie <klik>

wtorek, 26 listopada 2013

Picture Collage Maker

Syn bawi się na szkolnej zabawie andrzejkowej, a ja bawię się tworząc prezentację zdjęć z wykorzystaniem nowej aplikacji. Programik jest darmowy, łatwy w obsłudze, powiedziałabym intuicyjny. Mimo, że nie posiada wersji polskiej, łatwo się nim steruje. Program przeznaczony jest do obróbki zdjęć w formie collage. Posiada pełną gamę układów zdjęć, formatów, i tła. Zdjęcia wystarczy upuścić w wybranym miejscu. Przy jego użyciu można stworzyć efektowne plakaty, zaproszenia, kalendarze, kartki z życzeniami, klasowe portfolio, kronikę wydarzeń itp. 
Zamieszczam również prosty filmik, który znalazłam w sieci, który pokazuje pracę z programikiem krok po kroku. Udanej zabawy - nie koniecznie andrzejkowej. 

Na okładki "wrzuciłam zdjęcie mojej mamy sprzed lat i jednej z moich córeczek.  Niech będą gwiazdami kolorowych czasopism.
   

poniedziałek, 25 listopada 2013

Ponadkilogramowa, galaretowata masa?

W 2013 roku Unia Europejska przeznaczyła ponad miliard euro na 6-letni program pt. "Human Brain Project", który ma doprowadzić do stworzenia najbardziej szczegółowej mapy ludzkiego mózgu. Trochę mnie to uspokoiło, bo już zaczęłam podejrzewać, że mam jakąś obsesję na temat mózgu. Ostatnio, gdzie nie spojrzę, jakiej książki nie wezmę do ręki, tam króluje mózg. To tak jak z ciążą. Pamiętam, że jak byłam w ciąży miałam wrażenie, że wokół mnie jest pełno kobiet z brzuszkami, że w zasadzie cały świat współuczestniczy w mojej ciąży i czeka na moje dziecko;-) Okazuje się, że nie tylko wydawnictwa współuczestniczą w mojej mózgowej fascynacji, ale nawet przyłączył się do niej tygodnik "Polityka" poświęcając mojej fascynacji cały dodatek. W wydaniu "Niezbędnika Inteligenta" redakcja "Polityki" opowiada o wielkiej filozoficznej i naukowej przygodzie ludzkości z najważniejszym organem człowieka. Dowiadujemy się więc, co już o mózgu udało się, szczególnie w ostatnich dekadach, dowiedzieć. Dlaczego sprawia nam kłopoty chorując lub uzależniając się niemal od wszystkiego. Dziennikarz działu naukowego - Marcin Rotkiewicz pisze, że "Polityka" oddaje w ręce czytelników "[...] aktualne kompendium wiedzy na temat ledwie ponadkilogramowej galaretowatej masy w naszych głowach, w której zamyka się cały nasz świat". /Źródło okładki dodatku do tygodnika "Polityka": http://www.polityka.pl/
W związku z tym, że w piątek i w sobotę uczestniczyłam w dwudniowym, bardzo intensywnym szkoleniu na temat biofeedbacku i jestem jeszcze w "ciągu" tematycznym, nie mogłam sobie odmówić tej przyjemności i zachęcić Was do przeczytania dodatku do "Polityki". 
A korzystając z nowej umiejętności zamieszczam wreszcie prezentację na temat biofeedbacku.


niedziela, 24 listopada 2013

Wstawianie prezentacji na stronę

Od jakiegoś czasu zastanawiałam się jak wstawić na stronę prezentację multimedialną. Wreszcie znalazłam darmową aplikację, która to ułatwia: Slideshare. Wystarczy zalogować się, wstawić prezentację z własnego komputera, a następnie wygenerowany kod wstawić w zakładce HTML. Dzisiaj prezentuję Wam metodę "Sześciu myślowych kapeluszy" Edwarda de Bono. O metodzie jakiś czas temu Wam pisałam;-) Dajcie proszę znać, czy wyświetla się na Waszych komputerach. Prezentacja zawiera dodatkowe efekty, ale program pokazuje tylko zdjęcia kolejnych slajdów w wersji ostatecznej. Przy okazji "wrzuciłam" też prezentację o zaletach czytana. Jest tutaj <klik>

Nauczyciele potrzebują konstruktywnych opinii

Zupełny przypadek sprawił dzisiaj, że trafiłam na filmik, który proponuję obejrzeć. Problemy z edukacją mamy nie tylko my, Polacy, ale jest to aktualny temat w wielu krajach. Amerykanie również zastanawiają się w jaki sposób podnieść jakość kształcenia, efektywność pracy nauczycieli i wypaść lepiej w międzynarodowych testach. Kilka dni temu wspominałam o lekcjach koleżeńskich, czyli uczeniu się nauczycieli od siebie poprzez obserwowanie innych nauczycieli podczas prowadzenia lekcji. Taki sposób - w unowocześnionej formie - proponuje Bill Gates 
/źródło zdjęcia: Wikipedia/. Sugeruje on, że nawet bardzo dobrzy nauczyciele mogą rozwijać swoje umiejętności, jeśli otrzymają konstruktywną opinię. Dlatego w ramach jego fundacji powstał program w celu zastosowania tego pomysłu w każdej klasie. Projekt polega na wyposażeniu nauczycieli w kamery. Nauczyciel nagrywałby prowadzone przez siebie lekcje, a następnie samodzielnie decydowałaby o tym, który film udostępni innym nauczycielom w ramach wymiany doświadczeń. Nie każdy nauczyciel uczy tak samo. Jedni są bardziej skuteczni od innych. Dlaczego? Właśnie te filmiki mają dać odpowiedź na to pytanie. Co wpływa na to, że dany nauczyciel matematyki lepiej niż setka innych potrafi skutecznie nauczyć ułamków?
Pomyślałam sobie dzisiaj, że może na naszym portalu mogłyby się pojawić takie filmiki, e-learning? Nowy pomysł budzi opór, ale wśród wielu nauczycieli może znajdą się też Ci odważni? Na dobry początek można rozpocząć nagrywanie prowadzonych przez siebie lekcji wyłącznie dla siebie, do autoanalizy. Robi tak prezentowana na filmiku nauczycielka języka angielskiego.

czwartek, 21 listopada 2013

Tym razem lektura dla dzieci

Przygotowując się do zaliczenia kolejnego modułu na Uniwersytecie Mądrego Wychowania przypomniałam sobie o książeczce uwielbianej przed laty przeze mnie i mojego syna. Z lektura tą wiążą się moje miłe wspomnienia wspólnego, wieczornego czytania. Magiczny świat książek: tylko mój i mojego syna. Oboje do dzisiaj uwielbiamy ten czas dla nas, chociaż coraz rzadziej już to czynimy. 
Daniel Joris: "Artur czarodziej", Wydawnictwo Siedmioróg.
Książeczka świetnie nadaje się do samodzielnego czytania przez uczniów klas I-III. 

Opowiada o Arturze, który codziennie wciela się w inne zwierzątko: myszkę, żabkę, ptaka, kreta, królika i lisa. Pod postaciami tych zwierząt przeżywa niesamowite przygody. 

Do przeczytania tej książki zachęciłam chłopców z mojej klasy opowiadając im o moim synku, który uwielbiał słuchać o przygodach Artura. Pierwszy raz przeczytałam mu tą książkę kiedy miał 4 lata. Co roku wracamy do tej książki.

Miałam o tyle ułatwione zadanie, że mój syn był uczniem tejże klasy i w porannym kręgu opowiedział kolegom dlaczego lubi czytać o przygodach Artura:
  • książka ma dużo kolorowych ilustracji,
  • tekst jest napisany dużą czcionką (w przypadku mojego syna to jest istotne, ponieważ jest dyslektykiem),
  • nie zawiera zbyt dużo tekstu na stronie,
  • opowieści są krótkie i bardzo ciekawe.
Argumenty kolegi z klasy czasem lepiej trafiają niż argumentacja dorosłego;-)

środa, 20 listopada 2013

Peer coaching w oświacie

Marketing wkracza do szkół i wprowadza nowe nazewnictwo. Mało tego wkracza jako nowe, nieznane... Czy rzeczywiście tak jest? Oto jeden z przykładów: peer coaching.
Peer-coaching jest dość nietypową formą warsztatów coachingowych. Idea peer-coachingu wywodzi się z interwizji, pracy terapeutycznej z indywidualnym klientem jak i z grupą. Z czasem metoda interwizji grupowej trafiła do oświaty jako narzędzie efektywniejszego kształcenia kadry nauczycielskiej (szczególnie w sytuacjach, gdy nauczyciele pochodzili z różnych środowisk, różnych kultur a ich wykształcenie nie było na równym poziomie) oraz pracowników opieki społecznej i służby zdrowia. Sukces w instytucjach niekomercyjnych zaintrygował biznes i już od kilkunastu lat peer-coaching stosowany jest z powodzeniem w organizacjach. [...] Peer-coaching powstał na bazie wieloletnich badań i grupowej pracy interwizyjnej. Jest więc sprawdzoną merytorycznie metodą o potwierdzonej skuteczności. Ma na celu: wzrost efektywności pracowniczej, wzrost koleżeństwa w pracy oraz wzrost umiejętności przekazywania wiedzy innym (wytłuszczenia własne). Peer-coaching wymaga zbudowania wysokiego zaufania grupy. Następnie, prowadzący zapoznaje członków grupy z metodą rozwiązywania problemów, uczy ich stosować ją (najczęściej metoda polega na umiejętnym zadawaniu pytań i dopiero na koniec dzieleniu się doświadczeniami oraz uczeniu nawzajem nowych umiejętności, udzielaniu wsparcia itd.). /źródło oraz więcej informacji:< klik>/
A czym dotychczas był peer coaching? Drogie Koleżanki/Koledzy, niczym innym jak lekcjami koleżeńskimi podczas, których wymieniałyśmy/wymienialiśmy się doświadczeniami, prezentowałyśmy/prezentowaliśmy sprawdzone metody pracy, ciekawe rozwiązania oraz sposoby wykorzystania nowych pomocy dydaktycznych. Taka lekcja koleżeńska wymaga od prowadzącego przygotowania scenariuszy lekcji/konspektów z dokładnym wyszczególnieniem stosowanych metod pracy, zastosowanych technik, wykorzystanych pomocy dydaktycznych, załączników (np. karty pracy, dodatkowe materiały itp.). Po lekcji odbywała się dyskusja, dzisiaj nazwalibyśmy to pewnie "konstruktywną krytyką" lub "zwrotem". Dzięki takiej "burzy mózgów" rodziły się nowe pomysły i rozwiązania, poprawie ulegała umiejętność przekazywania wiedzy i umiejętności, tworzyły się więzi koleżeńskie i zaufanie.
Inną formą były i są nadal zespoły zadaniowe i rady pedagogiczne, podczas, których analizuje się problem, wypracowuje nowe koncepcje, tworzy wizje, weryfikuje je i podsumowuje. Ale oczywiście, to wyłącznie moja opinia na ten temat, bo wg coachów (sic!), to całkowicie nowatorskie odkrycia ostatnich czasów.

wtorek, 19 listopada 2013

Mapa mentalna


Na kursie e-Twenning ćwiczę tworzenie mapy mentalnej. Zapisałam się na ten krótki kurs z powodu moich pacjentów. Coraz częściej trafiają do mnie młodzi ludzie: licealiści i gimnazjaliści, którzy słabo radzą sobie z powtarzaniem większych partii materiału, przygotowywaniem do sprawdzianów, podsumowywaniem i wyciąganiem wniosków. Często też nie potrafią czytać ze zrozumieniem dłuższych tekstów oraz dokonywać analizy i interpretacji tychże tekstów. Skarżą się na słabą koncentrację, zbyt krótką uwagę, szybkie rozpraszanie się. Młodzi ludzie wolą korzystać z programów komputerowych niż rozrysowywać mapę na arkuszach. Nie popieram takiej formy powtarzania materiału, to raczej ostateczność. Mapę najlepiej jest rysować odręcznie. Wtedy angażuje się również pamięć ruchu, której podczas tworzenia mapy na komputerze brakuje. Od czegoś jednak trzeba zacząć;-) Jest to jedna z tych metod, które Młodzi potrafią zaakceptować i stosować ze sporym powodzeniem. Potem przyjdzie czas na inne metody.
W sieci jest wiele darmowych aplikacji do tworzenia map mentalnych. Ja skorzystałam z SpicynodesPrzy tworzeniu map można także korzystać z innych profesjonalnych programów komputerowych takich, jak Visual-MindMindJet oraz FreeMind.

Mind map - "Jedna z aktywizujących metod nauczania polegająca na swobodnym i opartym na luźnych skojarzeniu wywoływaniu naszych schematów poznawczych. Wspiera zarówno proces organizowania, jak i zapamiętywania wiedzy.
Rysowanie map mentalnych polega na etykietowaniu fragmentów treści za pomocą uprzednio przyswojonych i łatwo rozpoznawalnych symboli (ikon), a następnie reprezentowaniu relacji między nimi (zarówno rzeczowych, jak i przyczynowo-skutkowych). Czytelność mapy jest tutaj priorytetowa." /źródło: <klik>/

Tutoring - moja ostatnia fascynacja;-)

Platon z najlepszymi ze swoich uczniów odbywał długie spacery. W trakcie tych spotkań następowała wymiana myśli, dzięki bliskiemu kontaktowi z mistrzem uczeń był w stanie określić granice swojej niewiedzy, poznać własne możliwości.
Tutoring to niezwykła metoda dydaktyczna, szczególnie skuteczna jeśli chodzi o rozwijanie potencjału uczniów i studentów oraz motywowanie ich do samodzielnej pracy. Tutor (z łaciny – opiekun) to ktoś, kto potrafi pokierować rozwojem ucznia/studenta, trafnie rozpoznać potencjał człowieka, z którym pracuje, wspólnie wyznaczyć ścieżkę rozwoju naukowego, osobistego i społecznego, uważnie podchodzić do wyników jego prac, zmotywować do długotrwałej współpracy i znajdować w niej obopólną radość.
Tutor potrafi uczyć samodzielnego myślenia, budowania opinii opartych na wiedzy i publicznej ich obrony. Mocną stroną tutoringu jest również jego dydaktyczna skuteczność i długotrwałość efektów.

Cele szczegółowe to:
  1. lepsze poznanie samego siebie, rozpoznanie własnych talentów, uzdolnień, mocnych stron i praca na nich, 
  2. kształtowanie umiejętności planowania własnego rozwoju (edukacyjnego, zawodowego i życiowego), 
  3. nawiązywanie i pogłębianie relacji społecznych w szkole i poza nią.

JAKIE KORZYŚCI PŁYNĄ Z TUTORINGU?

  1. Uczeń ma stworzone warunki i pomoc do wszechstronnego rozwoju, 
  2. Może regularnie spotykać się z nauczycielem – tutorem, który ma czas zarezerwowany tylko dla niego i traktuje go jako indywidualność, 
  3. Na spotkaniach uczeń może, między innymi dzięki wykorzystaniu testów czy ćwiczeń, poznać swoje uzdolnienia i predyspozycje, co ułatwia planowanie dalszej drogi edukacyjnej i zawodowej, 
  4. Tutor może pomóc uczniowi w wyznaczaniu celów na przyszłość oraz towarzyszyć w ich realizowaniu – zarówno uczniowi uzdolnionemu, jak i temu, który boryka się z różnego rodzaju trudnościami, 
  5. Nauczyciel ma możliwość lepszego poznania i współpracy z uczniem.
W Bydgoszczy rozpoczynają się studia podyplomowe, na które mam wielką ochotę się zapisać. Rozsądek jednak bierze górę nad emocjami. Dojazd - makabra, ponad 450 km. Poczekam, aż studia lub kurs pojawi się w okolicy. Niestety, przegapiłam poprzedni, który rozpoczął się w październiku w Katowicach... 


Szkolenie zakończone

Wreszcie dobrnęłam do końca. Nie ukrywam, że jestem już zmęczona dojeżdżaniem do Katowic. 112 godzin plus wiele godzin stania w tyskim korku przy nadmiarze codziennych obowiązków, wolontariatu na pełny etat w Stowarzyszeniu i pracy zawodowej, to nawet dla mnie zbyt wiele;-)
Szkolenie rozbudziło we mnie wiele nowych ambicji, ciekawość i zaowocowało wspaniałymi relacjami koleżeńskimi. Nauka to jedna sprawa, a uczenie się w kuluarach to druga rzecz. Trudno nawet rozstrzygnąć co daje więcej korzyści, co większą frajdę, a co satysfakcję?
Byłam już edukatorem Nowej Szkoły, teraz jestem "wspomagaczem", czyli Szkolnym Organizatorem Rozwoju Edukacji;-) 

poniedziałek, 18 listopada 2013

Przekuj porażkę w sukces


Moja najstarsza córka studiuje psychologię, a ja dzięki temu wiele się od niej uczę. Często podbieram jej książki oraz prasę. Dzisiaj zainteresował mnie magazyn/dwumiesięcznik psychologiczny “Coaching”. Przeczytałam w nim świetny artykuł autorstwa Mateusza Grzesiaka – psychologa i trenera. Pisze w nim o tym, że w mózgu osób popełniających błąd uruchamiają się dwa sygnały: pierwszy o samym fakcie pomyłki, a drugi dotyczący uświadomienia sobie tego przez popełniającego błąd. Mózgi ludzi uważających, że na błędach można się uczyć, wzmacniały drugi sygnał, dzięki czemu można było szybciej go sobie uświadomić. Umysły takich osób były wyczulone na popełnianie błędów i tym samym na usprawnianie działania.

Wniosek: im więcej popełniamy błędów, tym więcej się uczymy. Wspomniany coach radzi więc, że im szybciej przekujemy porażkę w sukces tym dla nas lepiej.

Łatwo powiedzieć, prawda?

piątek, 15 listopada 2013

Prezentacja zdjęć w nowej, atrakcyjnej formie

Dzisiaj bawiłam się programikiem do tworzenia prezentacji zdjęć. Darmowym, wymagającym jedynie rejestracji. Programik zawiera kolorowe ramki, błyszczące gwiazdeczki, rozmaite tła i ruchome animacje. Prezentacje mogą przybierać ciekawe formy graficzne takie jak: album, sześcian, krąg lub spirala. Trochę kiczowate, ale dzieciom mogą się spodobać;-) Picturetrial jest bardzo intuicyjny, łatwy w obsłudze. Można przy jego pomocy wykonać kolorowe portfolio uczniowskich prac plastycznych. Takie prezentacje nadają się do pokazania rodzicom podczas spotkań z wychowawcą.

czwartek, 14 listopada 2013

Ortograficzne puzzle

Jakiś czas temu pisałam Wam o tworzeniu chmury. Wiem, że Kasia i Marta skorzystały z tych podpowiedzi. Dzisiaj inna Marta - germanistka z Pielgrzymowic - podpowiedziała mi, że można z chmury zrobić puzzle. Oczywiście zaraz zabrałam się do pracy. Świętna zabawa. Przygotowaną chmurę zapisujemy na komputerze jako obrazek (jpg) dopiero potem możemy go poddać dodatkowym obróbkom. Puzzle robimy w programie Jigsaw Planet. Aplikacja Jigsaw Planet to bardzo ciekawy i prosty w obsłudze program do tworzenia puzzli ze zdjęć albo z dziecięcych obrazków. Daje on wiele możliwości do wyboru począwszy od tła, poprzez wybór ilości kawałków, na które "kroimy" obrazek do kształtów jakie mają przybrać puzzle. W lewym dolnym roku można włączać podgląd obrazka. Dodatkową atrakcją jest czasomierz. Poniżej zamieszczam wyniki mojej zabawy z ortograficznymi puzzlami w kształcie serca:

wtorek, 12 listopada 2013

Płytki umysł?

Dosyć dawno nie dzieliłam się z Wami moimi lekturami, a to dlatego, że byłam mocno zajęta i czytanie szło mi niezwykle opornie. Moje zainteresowania neurodydaktyką doprowadziły mnie w końcu - co było do przewidzenia - do Internetu. Któż z nas nie poświęca mu kilku godzin w tygodniu? Rekordziści nie ograniczają się do -nastu, a spędzają serfując po jego przestworzach, kilkadziesiąt godzin w tygodniu. Internet wkroczył w nasze życie i bezpowrotnie je przewartościował, z raz obranej drogi nie ma już powrotu. Nawet jeżeli dostrzegamy również jego zgubne minusy, nie potrafimy z niego zrezygnować;-)
Nicholas Carr, autor książki pt. "Płytki umysł. Jak internet wpływa na nasz mózg" z niezwykłą wnikliwością i precyzją zgłębił to zagadnienie. Jego książka wywołała w USA zażartą dyskusję, co mnie zresztą wcale nie dziwi. Pomijając aspekty oczywiste, książka stanowi niezwykłą ucztę intelektualną. Autor sprawnie porusza się po aspektach filozoficznych, zgłębia aspekty socjologiczne i dokonuje wnikliwej analizy psychologicznej. Przedstawiona przez niego analiza historii piśmiennictwa i  czytelnictwa, pochłonęła mnie bez reszty. Jego nieszablonowe przemyślenia na ten temat bardzo mnie zaintrygowały i wzbudziły moją ciekawość. Autor ryzykuje stwierdzenie, że jesteśmy pokoleniem, które doświadcza intelektualnej ewolucji naszego gatunku. Jego wywód zatacza koło od rysunków naskalnych i roli myśliwego (skupionego, czujnego, skoncentrowanego i analizującego wszystkie dane z otoczenia), poprzez filozofa, myśliciela i czciciela wiedzy do polującego w internecie myśliwego XXI wieku oraz zbieracza w sieciowym lesie. Serwuje nam wędrówkę od starożytności po współczesność. Poznajemy teorie Kartezjusza, Nietzschego, Freuda oraz Younga na temat mózgu. W licznych nawiązaniach do filozofii Sokratesa i Platona na temat słowa pisanego i przeciwstawionej oracji, rewolucji Gutenberga, objawia się kunszt pisarski autora.

Jedna z recenzentek książki - Kamila Chmielewska, zadaje pytanie i odpowiada na nie wykorzystując argumentację autora książki: 
A co z płytkością wspomnianą w tytule?
"Czy płytkość równa się zdekoncentrowaniu? W pewnym stopniu tak. Przytoczone badania, pokazują, że wystarczy pięć godzin w sieci, a sposób czytania jest szybszy i mniej uważny. Co rodzi konsekwencje w realnym życiu, ponieważ to zmienia nasz sposób myślenia. Stajemy się żonglerami informacji, pojawia się fragmentaryzacja, problemy z koncentracją czy przyswajaniem długich tekstów."

Nominacja do nagrody Pulitzera 2011
Nominacja do nagrody literackiej PEN Center USA 2011
Międzynarodowy bestseller przetłumaczony na ponad dwadzieścia języków

piątek, 8 listopada 2013

Kod Talentu

Bardzo spodobał mi się artykuł, który przeczytałam na stronie:
http://zyciepelnemozliwosci.pl pod tytułem "Rewolucyjny kod talentu". Nie potrafię ocenić jego wartości naukowej, czy istnieją potwierdzone dowody na to, o czym pisze autorka blogu, ale emocjonalnie czuję, że tak jest;-) Cytuję Wam jego fragment i odsyłam do Małgorzaty Smoczyńskiej rozważającej ten temat po lekturze książki Daniela Coyle’a pt. “Kod Talentu”.
[...] im więcej naszych prób opanowania jakiejś nowej umiejętności, opiera się na zasadach ćwiczeń pogłębionych, tym szybciej się uczymy, tym lepsze mamy wyniki, tym więcej jesteśmy w stanie opanować.
Mocno rozwinięta umiejętność lub wręcz mistrzostwo w jakiejkolwiek dziedzinie, nie wynika wcale z faktu, że „dotknął nas palec Boży”, ale jest dowodem na to, że bardzo solidnie i właściwie trenowaliśmy. Już Arystoteles twierdził, że „doskonałość jest nawykiem” i nie mylił się. Najnowsze badania potwierdzają, że nie jest tak istotne jakie mamy geny i jak dobrze nam coś wychodzi na samym początku, ważne ile i jak ćwiczymy, by tę umiejętność doskonalić. Najczęściej mistrzostwo w jakiejś dziedzinie jest związane z czymś, co psycholog Ellen Winner nazywa „wściekłym doskonaleniem” – czyli wykonywaniem pogłębionych ćwiczeń przez znacznie większą liczbę godzin i z większą determinacją niż przeciętna.

Najważniejsze wnioski z badań Instytutu Gallupa i naukowców opisanych przez Daniela Coyle jest taki – talenty i umiejętności nie są ekskluzywnym darem od losu tylko dla wybrańców. Są czymś, co ma każdy człowiek w pakiecie na start – musi tylko odkryć, jakim potencjałem dysponuje i wiedzieć, jak chce go rozwinąć, a następnie już tylko odpowiednio ćwiczyć, ćwiczyć, ćwiczyć Jak mówił Goethe – „Zacznij od zaraz!”

Ogólnopolska dyskusja i mnie nakręciła, więc sobie ulżę...

...hmmm, ta mapa akurat nie jest chyba przekonywująca. Jeśli weźmiemy pod uwagę wyniki nauczania, skandynawski zielony pas wiedzie prym, czyżby dzięki temu, że uczą się od 7 roku życia? Tak, to tylko żart... wiadomo, że w czym innym jest problem. A problem leży nie w wieku rozpoczynania nauki tylko w jakości edukacji. Musiałabym tutaj wysmarować kilometrowy list, żeby udowodnić moją tezę, ale tak pokrótce. Jeśli w szkołach będą prym wiodły papierki, nigdy nie będzie dobrze. Ręce mi opadają jak widzę na co nauczyciele tracą energię. Dzisiejsza szkoła nie różni się wiele od tej sprzed 200 lat: dzieci zamiast gęsiego pióra mają długopisy, zamiast kajetu karty pracy (chociaż kajety chyba były lepsze). Tylko nieliczni nauczyciele odrzucają drętwe podręczniki, które nie uczą logicznego, kreatywnego i samodzielnego myślenia, a jedynie wpisywania w kratki, uzupełniania, naklejania, wycinania. Nawet prace plastyczne są od szablonów, pozbawione indywidualności i kreatywności dziecka. Ograniczanie podstawy programowej do minimum do niczego dobrego nie prowadzi, bo wielu dyrektorów szkół karze nauczycieli za to, że nauczą czegoś więcej. Testy niczego nie diagnozują, ani niczego nie uczą poza tym, że uczeń przez całą edukację uczy się jak je dobrze i zgodnie z kluczem pisać. ... itp. itd. Osobiście jednak uważam, że nie ma co kijem Wisły zawracać. Wprowadzenie sześciolatków do szkół zbyt drogo nas kosztowało, żeby się teraz z tego wycofać. Wiem, że te kilka zdań skleconych na szybko, to jak wsadzenie kija w mrowisko... Ale może czas się obudzić, ocknąć i zacząć myśleć na pierwszym miejscu o dziecku? Ono tutaj jest najważniejsze, niezależnie od tego ile ma lat. 

Konkurs dla Was - moje zdolne Koleżanki - weźcie udział!

Termin nadsyłania zgłoszeń już minął, szkoda, ale specjalne wklejam tutaj informację, bo może konkurs się powtórzy? 

Europejska Nagroda za Najlepsze Treści dla Dzieci (European Award for Best Content for Kids) ma na celu promocję istniejących już wysokiej jakości treści online dla dzieci w wieku 4–12 lat oraz zachęcanie do udostępniania online nowych treści dla młodych użytkowników, służących edukacji i zabawie.
Konkurs dla europejskich twórców wysokiej jakości treści.
Dzieci i młodzież mogą przystępować do konkursu indywidualnie lub zespołowo (klasy szkolne lub grupy młodzieżowe). Zgłoszenia dorosłych mogą pochodzić zarówno od osób zawodowo zajmujących się produkcją treści online, jak i amatorów.

Przyjazne dla młodzieży internetowe witryny, blogi, filmy wideo, aplikacje, gry…

Do konkursu zgłaszać można treści online dla dzieci w różnej formie, jak strony internetowe, blogi, filmy video, aplikacje i gry, itp. Mogą to być materiały już istniejące, jak również treści nowe, przygotowane specjalnie na potrzeby konkursu.

Dwa poziomy i cztery kategorie
Nagrody za Najlepsze Treści dla Dzieci zostaną przyznane na poziomie narodowym i europejskim, w czterech kategoriach w zależności od autora treści:
Dorośli amatorzy
Dorośli związani zawodowo z produkcją treści dla dzieci
Dzieci i młodzież (indywidualnie lub zespoły do 3 osób) 
Klasy szkolne / grupy młodzieżowe (minimum 4 osoby)
Terminy i nagrody
Konkurs ruszył w Dniu Europy, 9 maja 2013.
Zwycięzcy narodowi w każdym z uczestniczących krajów zostaną wyłonieni jesienią 2013 r. Zgłoszenia konkursowe, które zdobędą pierwsze miejsca, będą rywalizować o Europejską Nagrodę za Najlepsze Treści dla Dzieci, która wręczona zostanie w Dniu Bezpiecznego Internetu, 11 lutego 2014.
Laureaci europejscy zostaną zaproszeni na ceremonię wręczenia nagród, która odbędzie się w Brukseli 11 lutego 2014. Nagrody na poziomie krajowym przyznawane są indywidualnie przez organizatorów i partnerów narodowych edycji konkursu, i dlatego różnią się w poszczególnych krajach.

Więcej informacji o uczestnictwie w konkursie o Europejską Nagrodę za Najlepsze Treści dla Dzieci można znaleźć w pozycji Weź udział.